Wprowadzenie
Ucząc się języka hiszpańskiego‚ szybko zdałam sobie sprawę‚ że znajomość koniugacji czasowników jest kluczowa. To jak układanka‚ gdzie każda część ma swoje miejsce i znaczenie. W tym artykule postaram się przybliżyć Wam ten fascynujący świat‚ dzieląc się swoimi doświadczeniami i odkryciami. Zapraszam do wspólnej podróży w głąb hiszpańskiej gramatyki!
Pierwsze kroki w świecie koniugacji
Zaczynając przygodę z hiszpańskimi czasownikami‚ warto zacząć od podstaw. Pierwszym krokiem jest zrozumienie‚ jak działają trzy główne grupy czasowników⁚ -ar‚ -er i -ir. Pamiętam‚ jak na początku myliłam się w końcówkach‚ ale z czasem zaczęło to przychodzić mi naturalnie. Na przykład⁚ “hablar” (mówić) należy do grupy -ar‚ “comer” (jeść) do grupy -er‚ a “vivir” (żyć) do grupy -ir. Te trzy grupy stanowią podstawę do tworzenia różnych form czasowników w różnych czasach.
Kolejnym ważnym elementem jest znajomość zaimków osobowych. W hiszpańskim mamy ich sześć⁚ “yo” (ja)‚ “tú” (ty)‚ “él/ella/usted” (on/ona/Pan/Pani)‚ “nosotros/as” (my)‚ “vosotros/as” (wy) i “ellos/ellas/ustedes” (oni/one/Państwo). Każdy zaimek ma swoją odpowiednią końcówkę czasownika‚ tworząc spójne zdanie. Na przykład⁚ “yo hablo” (ja mówię)‚ “tú hablas” (ty mówisz)‚ “él habla” (on mówi) itd. Z czasem te zasady stają się intuicyjne‚ a tworzenie zdań w różnych czasach staje się łatwiejsze.
Pamiętaj‚ że praktyka czyni mistrza! Im częściej będziesz ćwiczyć koniugację czasowników‚ tym szybciej opanujesz te zasady. Nie bój się popełniać błędów‚ to naturalny etap nauki. Z czasem zauważysz‚ że gramatyka hiszpańskiego staje się coraz bardziej zrozumiała‚ a tworzenie zdań w różnych czasach będzie dla Ciebie prawdziwą przyjemnością!
Czas teraźniejszy (Presente)
Czas teraźniejszy w języku hiszpańskim‚ czyli “Presente”‚ jest jednym z najprostszych do opanowania. Pamiętam‚ że kiedy zaczynałam naukę‚ to właśnie ten czas wydawał mi się najbardziej intuicyjny. W “Presente” końcówki czasowników są dość regularne i łatwo je zapamiętać. Na przykład‚ w grupie -ar końcówki to⁚ -o‚ -as‚ -a‚ -amos‚ -áis‚ -an. W grupie -er końcówki to⁚ -o‚ -es‚ -e‚ -emos‚ -éis‚ -en. A w grupie -ir końcówki to⁚ -o‚ -es‚ -e‚ -imos‚ -ís‚ -en.
Czas “Presente” jest używany do opisywania czynności‚ które dzieją się w chwili mówienia‚ do wyrażania nawyków‚ faków lub prawd ogólnych. Na przykład⁚ “Yo como” (Ja jem)‚ “Ella estudia” (Ona się uczy)‚ “El sol brilla” (Słońce świeci). Czas “Presente” może być również używany do wyrażania przyszłości‚ jeśli plany są już ustalone. Na przykład⁚ “Mañana voy al cine” (Jutro idę do kina).
Opanowanie czasu “Presente” jest kluczowe dla płynnego porozumiewania się w języku hiszpańskim. Pozwala on wyrazić wiele różnych myśli i uczuć. Z czasem‚ kiedy już opanujesz zasady koniugacji‚ “Presente” stanie się dla Ciebie naturalnym i łatwym do zastosowania czasem.
Czas przeszły (Pretérito)
Czas przeszły w języku hiszpańskim‚ czyli “Pretérito”‚ jest nieco bardziej złożony niż “Presente”. Pamiętam‚ że kiedy zaczęłam go poznawać‚ było to dla mnie prawdziwe wyzwanie. W “Pretérito” istnieją trzy główne formy⁚ “Pretérito Perfecto Simple”‚ “Pretérito Imperfecto” i “Pretérito Indefinido”. Każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i odzwierciedla różne aspekty przeszłości.
“Pretérito Perfecto Simple” używa się do opisania pojedynczych‚ zakończonych akcji w przeszłości. Na przykład⁚ “Ayer comí pizza” (Wczoraj jadłem pizzę). “Pretérito Imperfecto” używa się do opisania czynności‚ które trwały w przeszłości‚ lub do opisania nawyków. Na przykład⁚ “Cuando era niña‚ jugaba mucho con mis amigas” (Kiedy byłam dzieckiem‚ dużo grałam z moimi przyjaciółkami). “Pretérito Indefinido” używa się do opisania akcji‚ które miały miejsce w przeszłości i są ważne w kontekście teraźniejszości. Na przykład⁚ “He estudiado mucho para el examen” (Uczyłam się dużo do egzaminu).
Zrozumienie różnic między tymi formami “Pretérito” jest kluczowe dla poprawnego używania języka hiszpańskiego. Na początku może wydawać się to skomplikowane‚ ale z czasem‚ dzięki praktyce‚ zasady te stają się bardziej intuicyjne. Nie bój się pytać o pomoc‚ gdy masz wątpliwości. Pamiętaj‚ że każdy popełnia błędy‚ a nauka języka to proces‚ który wymaga czasu i wytrwałości.
Rodzaje czasów przeszłych
W języku hiszpańskim‚ podobnie jak w polskim‚ mamy kilka rodzajów czasów przeszłych. Każdy z nich służy do wyrażenia innego aspektu przeszłości‚ a ich prawidłowe stosowanie jest kluczowe dla poprawnego użycia języka. Pamiętam‚ jak na początku nauki myliłam się w ich użyciu‚ ale z czasem zaczęłam rozumieć subtelne różnice między nimi. W tym artykule omówię trzy główne rodzaje czasów przeszłych⁚ “Pretérito Perfecto Simple”‚ “Pretérito Imperfecto” i “Pretérito Indefinido”.
“Pretérito Perfecto Simple” jest używany do wyrażenia pojedynczego‚ zakończonego wydarzenia w przeszłości. Na przykład⁚ “Ayer fui al cine” (Wczoraj poszedłem do kina). “Pretérito Imperfecto” jest używany do opisania czynności‚ które trwały w przeszłości‚ lub do opisania nawyków. Na przykład⁚ “Cuando era niña‚ jugaba mucho con mis amigas” (Kiedy byłam dzieckiem‚ dużo grałam z moimi przyjaciółkami). “Pretérito Indefinido” jest używany do opisania akcji‚ które miały miejsce w przeszłości i są ważne w kontekście teraźniejszości. Na przykład⁚ “He estudiado mucho para el examen” (Uczyłam się dużo do egzaminu).
Zrozumienie różnic między tymi czasami jest kluczowe dla poprawnego użycia języka hiszpańskiego. Na początku może wydawać się to skomplikowane‚ ale z czasem‚ dzięki praktyce‚ zasady te stają się bardziej intuicyjne. Nie bój się pytać o pomoc‚ gdy masz wątpliwości. Pamiętaj‚ że każdy popełnia błędy‚ a nauka języka to proces‚ który wymaga czasu i wytrwałości.
Pretérito Perfecto Simple
Pamiętam‚ jak pierwszy raz zetknęłam się z “Pretérito Perfecto Simple”‚ było to dla mnie prawdziwe wyzwanie. Ten czas‚ zwany również “Pretérito Indefinido”‚ jest używany do wyrażenia pojedynczego‚ zakończonego wydarzenia w przeszłości. Na przykład⁚ “Ayer comí pizza” (Wczoraj jadłem pizzę). “Anoche vi una película” (Wczoraj wieczorem oglądałem film). “El año pasado‚ viajé a México” (W zeszłym roku podróżowałem do Meksyku). Kluczem do prawidłowego użycia “Pretérito Perfecto Simple” jest zrozumienie‚ że opisuje ono wydarzenie‚ które miało miejsce w przeszłości i jest teraz zakończone.
W przeciwieństwie do “Pretérito Imperfecto”‚ który opisuje czynności trwające w przeszłości‚ “Pretérito Perfecto Simple” skupia się na konkretnym momencie w przeszłości. Na przykład⁚ “Cuando era niña‚ jugaba mucho con mis amigas” (Kiedy byłam dzieckiem‚ dużo grałam z moimi przyjaciółkami) ー tutaj używamy “Pretérito Imperfecto”‚ ponieważ opisujemy czynność‚ która trwała w przeszłości. Natomiast⁚ “Ayer jugué con mis amigas” (Wczoraj grałam z moimi przyjaciółkami) ー tutaj używamy “Pretérito Perfecto Simple”‚ ponieważ opisujemy konkretne wydarzenie‚ które miało miejsce wczoraj i jest teraz zakończone.
Opanowanie “Pretérito Perfecto Simple” jest kluczowe dla płynnego porozumiewania się w języku hiszpańskim. Pozwala ono wyrazić wiele różnych myśli i uczuć‚ a jego prawidłowe stosowanie nadaje wypowiedzi precyzji i elegancji.
Pretérito Imperfecto
Pamiętam‚ jak pierwszy raz zetknęłam się z “Pretérito Imperfecto”‚ byłam trochę zdezorientowana. Ten czas‚ zwany również “Copretérito”‚ jest używany do opisania czynności‚ które trwały w przeszłości‚ lub do opisania nawyków. Na przykład⁚ “Cuando era niña‚ jugaba mucho con mis amigas” (Kiedy byłam dzieckiem‚ dużo grałam z moimi przyjaciółkami). “Mi abuela siempre cocinaba un delicioso pastel” (Moja babcia zawsze piekła pyszne ciasto). “Vivía en un pequeño pueblo” (Mieszkałem w małej wiosce). “Pretérito Imperfecto” używa się również do opisania stanu rzeczy w przeszłości‚ na przykład⁚ “Hacía mucho frío” (Było bardzo zimno). “Era un día soleado” (Był słoneczny dzień).
Ważne jest‚ aby odróżnić “Pretérito Imperfecto” od “Pretérito Perfecto Simple”. “Pretérito Perfecto Simple” opisuje pojedyncze‚ zakończone wydarzenie w przeszłości‚ natomiast “Pretérito Imperfecto” opisuje czynności trwające w przeszłości lub nawyki. Na przykład⁚ “Ayer jugué con mis amigas” (Wczoraj grałam z moimi przyjaciółkami) ー tutaj używamy “Pretérito Perfecto Simple”‚ ponieważ opisujemy konkretne wydarzenie‚ które miało miejsce wczoraj i jest teraz zakończone. Natomiast⁚ “Cuando era niña‚ jugaba mucho con mis amigas” (Kiedy byłam dzieckiem‚ dużo grałam z moimi przyjaciółkami) — tutaj używamy “Pretérito Imperfecto”‚ ponieważ opisujemy czynność‚ która trwała w przeszłości.
Opanowanie “Pretérito Imperfecto” jest kluczowe dla płynnego porozumiewania się w języku hiszpańskim. Pozwala ono wyrazić wiele różnych myśli i uczuć‚ a jego prawidłowe stosowanie nadaje wypowiedzi precyzji i elegancji.
Pretérito Indefinido
Pamiętam‚ jak pierwszy raz zetknęłam się z “Pretérito Indefinido”‚ byłam trochę zdezorientowana. Ten czas jest używany do opisania akcji‚ które miały miejsce w przeszłości i są ważne w kontekście teraźniejszości. Na przykład⁚ “He estudiado mucho para el examen” (Uczyłam się dużo do egzaminu). “He comido demasiado” (Zjadłem za dużo). “He visto esa película” (Oglądałem ten film). “Pretérito Indefinido” jest często używany do opisania doświadczeń‚ które miały miejsce w przeszłości i mają wpływ na teraźniejszość. Na przykład⁚ “He viajado a muchos países” (Podróżowałem do wielu krajów). “He aprendido mucho en esta escuela” (Dużo się nauczyłem w tej szkole).
Ważne jest‚ aby odróżnić “Pretérito Indefinido” od “Pretérito Perfecto Simple”. “Pretérito Perfecto Simple” opisuje pojedyncze‚ zakończone wydarzenie w przeszłości‚ natomiast “Pretérito Indefinido” opisuje akcje‚ które miały miejsce w przeszłości i są ważne w kontekście teraźniejszości. Na przykład⁚ “Ayer fui al cine” (Wczoraj poszedłem do kina) ー tutaj używamy “Pretérito Perfecto Simple”‚ ponieważ opisujemy konkretne wydarzenie‚ które miało miejsce wczoraj i jest teraz zakończone. Natomiast⁚ “He ido al cine muchas veces” (Byłem w kinie wiele razy) ー tutaj używamy “Pretérito Indefinido”‚ ponieważ opisujemy akcję‚ która miała miejsce wiele razy w przeszłości i ma wpływ na teraźniejszość.
Opanowanie “Pretérito Indefinido” jest kluczowe dla płynnego porozumiewania się w języku hiszpańskim. Pozwala ono wyrazić wiele różnych myśli i uczuć‚ a jego prawidłowe stosowanie nadaje wypowiedzi precyzji i elegancji.
Czas przyszły (Futuro)
Czas przyszły w języku hiszpańskim‚ czyli “Futuro”‚ jest używany do wyrażenia akcji‚ które mają nastąpić w przyszłości. Pamiętam‚ jak na początku nauki byłam trochę zdezorientowana‚ jak prawidłowo tworzyć te formy. W “Futuro” istnieją dwie główne formy⁚ “Futuro Simple” i “Futuro Perfecto”. “Futuro Simple” jest używany do wyrażenia akcji‚ które mają nastąpić w przyszłości‚ bez dodatkowych informacji o czasie trwania. Na przykład⁚ “Mañana iré al cine” (Jutro pójdę do kina). “Este fin de semana comeré pizza” (W ten weekend zjem pizzę). “En el futuro‚ viajaré por el mundo” (W przyszłości będę podróżować po świecie).
“Futuro Perfecto” jest używany do wyrażenia akcji‚ które zostaną zakończone w przyszłości. Na przykład⁚ “Para el próximo año‚ habré aprendido español” (Do przyszłego roku nauczę się hiszpańskiego). “Cuando termine la universidad‚ habré estudiado mucho” (Kiedy skończę uniwersytet‚ będę się dużo uczył). “En diez años‚ habré vivido en muchos países” (Za dziesięć lat będę mieszkał w wielu krajach). “Futuro Perfecto” jest często używany do wyrażenia przewidywań lub przypuszczeń.
Opanowanie “Futuro” jest kluczowe dla płynnego porozumiewania się w języku hiszpańskim. Pozwala ono wyrazić wiele różnych myśli i uczuć‚ a jego prawidłowe stosowanie nadaje wypowiedzi precyzji i elegancji.
Regularne i nieregularne czasowniki
W języku hiszpańskim‚ podobnie jak w innych językach‚ istnieją czasowniki regularne i nieregularne. Czasowniki regularne są łatwiejsze do koniugacji‚ ponieważ ich końcówki zmieniają się w przewidywalny sposób. Na przykład‚ w grupie -ar końcówki w “Presente” to⁚ -o‚ -as‚ -a‚ -amos‚ -áis‚ -an. W grupie -er końcówki to⁚ -o‚ -es‚ -e‚ -emos‚ -éis‚ -en. A w grupie -ir końcówki to⁚ -o‚ -es‚ -e‚ -imos‚ -ís‚ -en. Pamiętam‚ jak na początku nauki byłam zachwycona regularnością tych czasowników. Wydawało mi się‚ że opanowałam już hiszpańską gramatykę!
Niestety‚ w języku hiszpańskim jest też wiele czasowników nieregularnych; Ich końcówki zmieniają się w sposób nieprzewidywalny‚ a czasami nawet ich rdzeń ulega zmianie. Na przykład‚ czasownik “ir” (iść) w “Presente” ma następujące formy⁚ “voy”‚ “vas”‚ “va”‚ “vamos”‚ “vais”‚ “van”. Czasownik “ser” (być) ma następujące formy⁚ “soy”‚ “eres”‚ “es”‚ “somos”‚ “sois”‚ “son”. Czasownik “haber” (mieć) ma następujące formy⁚ “he”‚ “has”‚ “ha”‚ “hemos”‚ “habéis”‚ “han”. Na początku nauki czasowniki nieregularne były dla mnie prawdziwym wyzwaniem. Musiałam poświęcić wiele czasu i wysiłku‚ żeby je opanować.
Z czasem‚ gdy już poznałam więcej czasowników nieregularnych i nauczyłam się je koniugować‚ zaczęłam dostrzegać w nich pewną logikę. Odkryłam‚ że wiele z nich ma podobne wzorce‚ a ich nieregularność stała się dla mnie bardziej zrozumiała.
Przydatne zasoby online
W dzisiejszych czasach‚ gdy Internet jest pełen informacji‚ nie brakuje narzędzi‚ które ułatwiają naukę języka hiszpańskiego‚ w tym koniugację czasowników. Pamiętam‚ jak na początku nauki korzystałam z różnych stron internetowych‚ aby sprawdzić poprawność koniugacji. Jednym z moich ulubionych narzędzi jest conjugador de verbos en español de bab.la. Ta strona pozwala szybko i łatwo sprawdzić koniugację dowolnego czasownika w języku hiszpańskim. Wystarczy wpisać czasownik w pole wyszukiwania‚ a strona wyświetli jego koniugację we wszystkich czasach i formach.
Innym przydatnym narzędziem jest strona www.educa.jcyl.es. Na tej stronie można znaleźć wiele materiałów edukacyjnych‚ w tym ćwiczenia i gry‚ które pomagają w opanowaniu koniugacji czasowników. Dodatkowo‚ można znaleźć tam informacje o różnych czasach i formach czasowników‚ a także o nieregularnych czasownikach. Jeszcze inną stroną‚ która może być przydatna w nauce koniugacji‚ jest www.smartick.es. Na tej stronie można znaleźć wyjaśnienia dotyczące różnych czasów i form czasowników‚ a także ćwiczenia i gry‚ które pomagają w utrwaleniu wiedzy.
Korzystanie z tych narzędzi online może znacznie ułatwić naukę koniugacji czasowników w języku hiszpańskim. Nie bój się eksperymentować i znaleźć narzędzia‚ które najlepiej odpowiadają Twoim potrzebom. Pamiętaj‚ że nauka języka to proces‚ który wymaga czasu i wytrwałości‚ ale dzięki odpowiednim narzędziom możesz przyspieszyć swoje postępy.
Podsumowanie
Podsumowując‚ koniugacja czasowników w języku hiszpańskim może wydawać się skomplikowana‚ ale tak naprawdę jest to fascynujący proces; Pamiętam‚ jak na początku nauki byłam przerażona mnóstwem zasad i wyjątków. Z czasem jednak‚ gdy zaczęłam ćwiczyć i stosować te zasady w praktyce‚ zaczęłam dostrzegać logikę i piękno tego systemu. Odkryłam‚ że koniugacja czasowników w języku hiszpańskim jest jak układanka‚ w której każda część ma swoje miejsce i znaczenie.
W tym artykule omówiłam podstawowe zasady koniugacji czasowników w czasie przeszłym i teraźniejszym. Przybliżyłam trzy główne rodzaje czasów przeszłych⁚ “Pretérito Perfecto Simple”‚ “Pretérito Imperfecto” i “Pretérito Indefinido”. Opowiedziałam również o czasach teraźniejszym i przyszłym‚ a także o czasownikach regularnych i nieregularnych. Podkreśliłam‚ że kluczem do opanowania koniugacji jest praktyka i cierpliwość. Nie bój się popełniać błędów‚ to naturalny etap nauki. Z czasem‚ gdy będziesz ćwiczyć i stosować te zasady w praktyce‚ zacznie to przychodzić Ci naturalnie.
Pamiętaj‚ że nauka języka to podróż‚ a nie wyścig. Nie ma potrzeby spieszyć się. Ciesz się procesem nauki i odkrywaj piękno języka hiszpańskiego!
Wnioski
Po mojej przygodzie z koniugacją czasowników w języku hiszpańskim‚ doszłam do wniosku‚ że jest to kluczowy element do płynnego porozumiewania się. Pamiętam‚ jak na początku nauki byłam przerażona mnóstwem zasad i wyjątków. Ale z czasem‚ gdy zaczęłam ćwiczyć i stosować te zasady w praktyce‚ zaczęłam dostrzegać logikę i piękno tego systemu. Odkryłam‚ że koniugacja czasowników w języku hiszpańskim jest jak układanka‚ w której każda część ma swoje miejsce i znaczenie.
Uważam‚ że opanowanie koniugacji czasowników jest jak zdobywanie klucza do skarbca. Pozwala to nie tylko na tworzenie poprawnych gramatycznie zdań‚ ale także na wyrażanie subtelnych niuansów znaczeniowych. Dzięki znajomości koniugacji możemy wyrazić swoje myśli i uczucia w sposób precyzyjny i elegancki. Możemy opowiadać historie‚ wyrażać opinie‚ a nawet tworzyć poezję.
Moja podróż z językiem hiszpańskim trwa‚ ale już teraz wiem‚ że opanowanie koniugacji czasowników było jednym z najważniejszych kroków na tej drodze. Zachęcam wszystkich‚ którzy uczą się tego pięknego języka‚ aby nie bali się stawiać czoła wyzwaniom i cieszyli się każdym etapem nauki. Pamiętajcie‚ że każdy popełnia błędy‚ a nauka języka to proces‚ który wymaga czasu i wytrwałości.
Artykuł jest dobrym punktem wyjścia dla osób rozpoczynających naukę hiszpańskiego. Autorka przedstawia podstawowe zasady koniugacji w sposób zrozumiały i przystępny. Jednakże, brakuje mi w nim przykładów zdań w kontekście, które ułatwiłyby zrozumienie, jak te zasady działają w praktyce. Byłoby wartościowe, gdyby autorka dodała więcej przykładów, które pokazałyby, jak koniugacja czasowników wpływa na znaczenie i strukturę zdania.
Artykuł jest dobrze napisany i zawiera wiele przydatnych informacji dla osób rozpoczynających naukę hiszpańskiego. Autorka w sposób prosty i zrozumiały wyjaśnia podstawowe zasady koniugacji czasowników. Jednakże, brakuje mi w nim informacji o czasach warunkowych (condicional), które są często używane w języku hiszpańskim. Byłoby wartościowe, gdyby autorka dodała sekcję poświęconą czasom warunkowym, aby przedstawić ich budowę i zastosowanie.
Jestem pod wrażeniem tego artykułu! Autorka w sposób prosty i przystępny wyjaśnia podstawy koniugacji czasowników w języku hiszpańskim. Szczególnie podoba mi się sposób, w jaki autorka podkreśla znaczenie praktyki i nie boi się przyznać, że sama popełniała błędy. To dodaje tekstu autentyczności i zachęca do samodzielnej nauki.
Artykuł jest dobrym wstępem do nauki koniugacji czasowników w języku hiszpańskim. Autorka w sposób prosty i zrozumiały przedstawia podstawowe zasady. Jednakże, brakuje mi w nim informacji o czasach złożonych, np. przeszłym złożonym (pretérito perfecto compuesto) czy przyszłym złożonym (futuro compuesto). Byłoby wartościowe, gdyby autorka dodała sekcję poświęconą tym czasom, aby przedstawić ich budowę i zastosowanie.
Artykuł jest dobrze napisany i przystępny dla początkujących. Autorka dzieli się swoimi doświadczeniami i odkryciami, co czyni tekst bardziej osobistym i angażującym. Jednakże, brakuje mi w nim bardziej szczegółowego omówienia poszczególnych czasów, np. przeszłego czy przyszłego. Byłoby wartościowe, gdyby autorka poświęciła więcej miejsca na przedstawienie różnic między tymi czasami i ich zastosowaniem w praktyce.
Artykuł jest świetnym wprowadzeniem do świata koniugacji czasowników w języku hiszpańskim. Szczególnie podoba mi się sposób, w jaki autorka porównuje koniugację do układanki – to naprawdę pomaga zrozumieć, jak ważne jest prawidłowe dopasowanie wszystkich elementów. Zdecydowanie polecam ten artykuł każdemu, kto zaczyna swoją przygodę z hiszpańskim!
Jako ktoś, kto dopiero zaczyna uczyć się hiszpańskiego, doceniam jasne i zwięzłe wyjaśnienie podstaw koniugacji. Autorka w prosty sposób przedstawia trzy główne grupy czasowników i zaimki osobowe, co ułatwia zrozumienie podstawowych zasad. Jednakże, byłoby przydatne, gdyby artykuł zawierał więcej przykładów zdań w różnych czasach, aby lepiej utrwalić wiedzę.
Artykuł jest dobrze napisany i zawiera wiele przydatnych informacji dla początkujących. Autorka w sposób prosty i zrozumiały wyjaśnia podstawowe zasady koniugacji czasowników w języku hiszpańskim. Jednakże, brakuje mi w nim informacji o nieregularnych czasownikach, które stanowią ważny element gramatyki hiszpańskiej. Byłoby wartościowe, gdyby autorka poświęciła więcej miejsca na omówienie nieregularnych czasowników i ich odmian.