Wczesne lata
Urodziłem się w 1709 roku w Lichfield٫ w hrabstwie Staffordshire. Mój ojciec prowadził księgarnię٫ a my cieszyliśmy się komfortowym życiem klasy średniej. Mama była w ciąży ze mną mając 40 lat٫ co w tamtych czasach uważano za bardzo późny wiek. Byłem drobnym i słabym dzieckiem٫ lekarze obawiali się٫ że nie przeżyję.
Choroby i wykształcenie
Moje wczesne lata naznaczone były chorobą. Cierpiałem na gruźlicę węzłów chłonnych szyjnych. Kiedy leczenie okazało się nieskuteczne, poddano mnie operacji, która pozostawiła mnie z trwałymi bliznami. Mimo to, dorastałem jako inteligentny chłopiec; moi rodzice często prosili mnie o wykonywanie sztuczek pamięciowych, aby rozbawiać i zadziwiać swoich przyjaciół. Sytuacja finansowa mojej rodziny pogorszyła się i zacząłem pisać wiersze i tłumaczyć dzieła na angielski, pracując jako nauczyciel. Śmierć kuzyna i późniejsze dziedzictwo pozwoliły mi na uczęszczanie do Pembroke College w Oxfordzie, choć nie ukończyłem studiów z powodu chronicznego braku pieniędzy w rodzinie.
Od najmłodszych lat dręczyły mnie różne tiki, gesty i okrzyki, które wydawały się być poza moją bezpośrednią kontrolą i niepokoiły ludzi wokół mnie. Chociaż wówczas nie zdiagnozowano ich, opisy tych tików skłoniły wielu do przekonania, że cierpiałem na zespół Tourette’a. Jednak mój bystry umysł i czarujący charakter zapewniły, że nigdy nie byłem wykluczony ze względu na swoje zachowanie; w rzeczywistości te tiki stały się częścią mojej rosnącej legendy, gdy zyskałem sławę literacką.
Początki kariery
Po opuszczeniu szkoły sytuacja finansowa mojej rodziny pogorszyła się, aż do śmierci mojego ojca w 1731 roku. Poszukiwałem pracy jako nauczyciel, ale brak dyplomu utrudniał mi znalezienie zatrudnienia. W tym samym czasie zacząłem pracować nad tłumaczeniem relacji Jerónimo Lobo o Abisyńczykach, które dyktowałem mojemu przyjacielowi Edmundowi Hectorowi. Dzieło zostało opublikowane przez mojego przyjaciela Thomasa Warrena w Birmingham Journal jako “A Voyage to Abyssinia” w 1735 roku. Po kilku latach pracy nad kilkoma tłumaczeniami, które odniosły niewielki sukces, w 1737 roku otrzymałem posadę w Londynie, pisząc dla “The Gentlemans Magazine”.
To właśnie moja praca dla “The Gentlemans Magazine” przyniosła mi pierwszą sławę, a wkrótce potem opublikowałem swoje pierwsze znaczące dzieło poetyckie, “London”. Podobnie jak wiele moich dzieł, “London” oparte było na starszym dziele, “Satyra III” Juvenalisa, i opisuje człowieka imieniem Thales, który ucieka z Londynu przed jego problemami, szukając lepszego życia na wiejskiej Walii. Nie byłem zbyt zadowolony ze swojej pracy i opublikowałem ją anonimowo, co wzbudziło ciekawość i zainteresowanie ówczesnego środowiska literackiego, choć odkrycie tożsamości autora zajęło 15 lat.
Lata w Londynie
W Londynie szybko stałem się częścią środowiska literackiego. Poznałem wielu znanych pisarzy, takich jak Alexander Pope, którzy próbowali wykorzystać swoje wpływy, aby zdobyć dla mnie tytuł naukowy, ale bezskutecznie. Bez grosza przy duszy, spędzałem większość czasu z poetą Richardem Savage, który w 1743 roku został uwięziony za długi. Napisałem “Life of Mr. Richard Savage” i opublikowałem je w 1744 roku, zdobywając duże uznanie. W tym czasie biografie dotyczyły głównie sławnych postaci z odległej przeszłości, obserwowanych z odpowiednią powagą i poetyckim dystansem. Ja uważałem, że biografie powinny być pisane przez osoby, które znały swoich bohaterów, które w rzeczywistości dzieliły z nimi posiłki i inne zajęcia.
“Life of Mr. Richard Savage” było w tym sensie pierwszą prawdziwą biografią, ponieważ nie starałem się dystansować od Savage’a, a wręcz przeciwnie, moja bliskość do niego była bardzo istotna. To innowacyjne podejście do formy, przedstawiające współczesnego człowieka w intymnych kategoriach, odniosło ogromny sukces i zmieniło sposób, w jaki postrzegano biografie. To zapoczątkowało ewolucję, prowadzącą do współczesnego pojęcia biografii jako intymnej, osobistej i współczesnej.
Pisma i przekłady
W 1746 roku otrzymałem propozycję stworzenia słownika języka angielskiego. W tamtym czasie nie istniał żaden usystematyzowany słownik języka angielskiego, który byłby uważany za satysfakcjonujący. Przyjąłem zlecenie i przez następne osiem lat pracowałem nad tym, co miało stać się najbardziej używanym słownikiem przez następne półtora wieku, ostatecznie zastąpionym przez Oxford English Dictionary. Mój słownik jest niedoskonały i daleki od kompleksowości, ale był bardzo wpływowy ze względu na sposób, w jaki ja i moi asystenci dodawaliśmy komentarze do poszczególnych słów i ich użycia. W ten sposób mój słownik stanowi wgląd w XVIII-wieczne myślenie i użycie języka w sposób, w jaki nie robią tego inne teksty.
W tym samym czasie pracowałem nad swoją jedyną sztuką teatralną, “Irene”, którą zacząłem pisać w 1726 roku. Pracowałem nad nią przez następne dwie dekady, a w końcu wystawiono ją w 1749 roku. Uważałem ją za swoje największe niepowodzenie, mimo że produkcja była dochodowa. Późniejsze oceny krytyczne zgodziły się z moją opinią, że “Irene” jest kompetentna, ale nie szczególnie błyskotliwa.
“London” i rosnąca sława
Moje pierwsze znaczące dzieło poetyckie, “London”, opublikowałem w 1738 roku. Inspiracją do jego powstania była “Satyra III” Juvenalisa, a poemat opowiada o człowieku imieniem Thales, który ucieka z Londynu przed jego problemami, szukając lepszego życia na wiejskiej Walii. Nie byłem zbyt zadowolony ze swojej pracy i opublikowałem ją anonimowo, co wzbudziło ciekawość i zainteresowanie ówczesnego środowiska literackiego, choć odkrycie tożsamości autora zajęło 15 lat. “London” przyniosło mi pierwszą sławę i otworzyło drzwi do dalszej kariery literackiej.
W 1749 roku opublikowałem kolejny poemat٫ “The Vanity of Human Wishes”٫ który był krytycznym sukcesem. Był to satyryczny utwór٫ który zyskał uznanie za swój intelekt i wnikliwość. W tym samym roku wystawiono moją sztukę teatralną “Irene”٫ która odniosła jednak niewielki sukces komercyjny. Mimo to٫ moje nazwisko stawało się coraz bardziej rozpoznawalne w świecie literackim.
“Life of Mr. Richard Savage” i rewolucja w biografii
W 1743 roku poznałem Richarda Savage’a, utalentowanego poetę, który zmagał się z problemami finansowymi i został uwięziony za długi. Związałem się z nim silną więzią i postanowiłem napisać jego biografię, “Life of Mr. Richard Savage”, którą opublikowałem w 1744 roku. Książka ta odniosła ogromny sukces i stała się przełomowa w historii biografii. W tamtych czasach biografie dotyczyły głównie sławnych postaci z odległej przeszłości, obserwowanych z odpowiednią powagą i poetyckim dystansem. Ja uważałem, że biografie powinny być pisane przez osoby, które znały swoich bohaterów, które w rzeczywistości dzieliły z nimi posiłki i inne zajęcia.
“Life of Mr. Richard Savage” było w tym sensie pierwszą prawdziwą biografią, ponieważ nie starałem się dystansować od Savage’a, a wręcz przeciwnie, moja bliskość do niego była bardzo istotna. To innowacyjne podejście do formy, przedstawiające współczesnego człowieka w intymnych kategoriach, odniosło ogromny sukces i zmieniło sposób, w jaki postrzegano biografie. To zapoczątkowało ewolucję, prowadzącą do współczesnego pojęcia biografii jako intymnej, osobistej i współczesnej.
“A Dictionary of the English Language”
W 1746 roku otrzymałem propozycję stworzenia słownika języka angielskiego. W tamtym czasie nie istniał żaden usystematyzowany słownik języka angielskiego٫ który byłby uważany za satysfakcjonujący. Przyjąłem zlecenie i przez następne osiem lat pracowałem nad tym٫ co miało stać się najbardziej używanym słownikiem przez następne półtora wieku٫ ostatecznie zastąpionym przez Oxford English Dictionary. Mój słownik jest niedoskonały i daleki od kompleksowości٫ ale był bardzo wpływowy ze względu na sposób٫ w jaki ja i moi asystenci dodawaliśmy komentarze do poszczególnych słów i ich użycia. W ten sposób mój słownik stanowi wgląd w XVIII-wieczne myślenie i użycie języka w sposób٫ w jaki nie robią tego inne teksty.
Poświęciłem ogromny wysiłek na stworzenie słownika; Napisałem obszerny dokument planistyczny, określający moje podejście, i zatrudniłem wielu asystentów, aby wykonywali większość pracy. Słownik został opublikowany w 1755 roku, a Uniwersytet Oksfordzki przyznał mi tytuł magistra w uznaniu za moją pracę. Słownik ten jest nadal wysoko ceniony jako dzieło lingwistyczne i jest często cytowany w słownikach do dziś. Jedną z głównych innowacji, które wprowadziłem do formatu słownika, było dodanie słynnych cytatów z literatury i innych źródeł, aby zilustrować znaczenie i użycie słów w kontekście.
Praca nad słownikiem
Praca nad słownikiem była dla mnie niezwykle wymagająca, ale i satysfakcjonująca. Poświęciłem jej osiem lat, angażując w projekt wielu asystentów. Zanim przystąpiłem do tworzenia słownika, napisałem obszerny dokument planistyczny, w którym określiłem moje podejście do tego zadania. Chciałem stworzyć nie tylko zbiór definicji, ale także odzwierciedlenie języka w jego bogactwie i złożoności. Zależało mi na tym, aby słownik był nie tylko narzędziem do poszerzania wiedzy, ale także źródłem inspiracji i rozrywki.
W trakcie pracy nad słownikiem, zmagałem się z wieloma wyzwaniami. Musiałem zdefiniować tysiące słów, z których wiele było niejasnych lub rzadko używanych. Zdarzało się, że spędzałem wiele godzin nad jednym słowem, szukając odpowiedniego definicji i przykładów jego użycia. Niejednokrotnie konsultowałem się z innymi uczonymi i pisarzami, aby uzyskać ich opinie i sugestie. Mimo trudności, byłem zdeterminowany, aby stworzyć słownik, który będzie służył przyszłym pokoleniom.
Wpływ słownika
Mój “A Dictionary of the English Language”, opublikowany w 1755 roku, odniósł ogromny sukces i stał się najbardziej używanym słownikiem języka angielskiego przez następne półtora wieku. Był to przełomowy projekt, który ukształtował sposób, w jaki postrzegamy język angielski i jego historię. Wcześniejsze słowniki były często niekompletne, chaotyczne i niekonsekwentne. Moje dzieło wyróżniało się precyzją definicji, bogactwem przykładów i uporządkowaniem treści.
Wprowadziłem do słownika szereg innowacji. Po raz pierwszy w historii słownik języka angielskiego, włączyłem do niego cytaty z literatury, aby zilustrować znaczenie i użycie słów w kontekście. Dodatkowo, zaznaczałem pochodzenie słów, co pozwoliło na lepsze zrozumienie ich ewolucji i znaczenia. Mój słownik stał się nie tylko narzędziem do poszerzania wiedzy, ale także źródłem inspiracji i rozrywki. Uważam, że moje dzieło przyczyniło się do rozwoju języka angielskiego i jego kultury.
“The Vanity of Human Wishes”
W 1749 roku, w trakcie pracy nad słownikiem, napisałem poemat “The Vanity of Human Wishes”. Był to satyryczny utwór, który zyskał uznanie za swój intelekt i wnikliwość. W “The Vanity of Human Wishes” rozważałem ludzkie pragnienia i ich kruchość. Uważam, że poemat ten odzwierciedla moje osobiste rozterki i refleksje nad sensem życia. W “The Vanity of Human Wishes” odnalazłem sposób na wyrażenie swoich przemyśleń na temat ludzkiej natury i jej słabości. W tym poemacie podważyłem wiarę w to, że ludzkie pragnienia mogą przynieść prawdziwe szczęście.
Choć “The Vanity of Human Wishes” nie odniosło tak dużego sukcesu jak mój słownik, stało się ważnym elementem mojego dorobku literackiego. Uważam, że poemat ten jest dowodem na moją zdolność do wnikliwej obserwacji ludzkiej natury i wyrażania swoich myśli w sposób zarówno intelektualny, jak i emocjonalny. “The Vanity of Human Wishes” pozostaje ważnym utworem w historii literatury angielskiej i jest często cytowany do dziś.
Lata późniejsze
Po opublikowaniu słownika, moje życie nabrało nowego rozmachu. Stałem się postacią publiczną, rozpoznawalną na ulicach Londynu. Byłem zapraszany na przyjęcia i kolacje, gdzie rozmawiałem z najważniejszymi osobistościami swojej epoki. W tym okresie napisałem wiele esejów i artykułów dla różnych pism. W 1758 roku założyłem czasopismo “The Idler”, w którym publikowałem swoje refleksje na temat życia, społeczeństwa i kultury. W 1765 roku opublikowałem osiem tomów “The Plays of William Shakespeare”, w których przedstawiłem swoją interpretację dzieł słynnego dramaturga.
W 1775 roku wydałem “A Journey to the Western Isles of Scotland”, w której opisałem swoją podróż po Szkocji. Książka ta stała się popularna i przyczyniła się do wzrostu mojej sławy. W latach późniejszych kontynuowałem pisanie i publikowanie swoich dzieł. W 1781 roku opublikowałem “Lives of the English Poets”, w której przedstawiłem biografie najważniejszych poetów angielskich. Książka ta stała się ważnym dziełem w historii literatury angielskiej i jest często cytowana do dziś.
“The Rambler” i “The Idler”
W 1750 roku rozpocząłem publikację “The Rambler”٫ dwutygodniowego czasopisma٫ które zawierało moje eseje na tematy moralne٫ filozoficzne i społeczne. W “The Rambler” próbowałem odnaleźć sens w chaosie współczesnego świata i wskazać drogę do lepszego życia. Dbałem o to٫ aby moje eseje były zarówno intelektualnie stymulujące٫ jak i emocjonalnie angażujące. “The Rambler” odniosło ogromny sukces i przyczyniło się do wzmocnienia mojej pozycji w świecie literackim. W 1758 roku założyłem czasopismo “The Idler”٫ które było kontynuacją “The Rambler”. W “The Idler” publikowałem swoje refleksje na temat życia٫ społeczeństwa i kultury. Oba te czasopisma pozostają ważnymi dziełami w historii literatury angielskiej i są często cytowane do dziś.
W “The Rambler” i “The Idler” wyrażałem swoje poglądy na różne tematy, od moralności po politykę; Z jednej strony, byłem krytykiem współczesnego społeczeństwa i jego wad. Z drugiej strony, miałem nadzieję, że moje pisma mogą przyczynić się do poprawy życia ludzi i wzmocnienia moralności. W “The Rambler” i “The Idler” wyrażałem swoje poglądy na różne tematy, od moralności po politykę. Z jednej strony, byłem krytykiem współczesnego społeczeństwa i jego wad. Z drugiej strony, miałem nadzieję, że moje pisma mogą przyczynić się do poprawy życia ludzi i wzmocnienia moralności.
“A Journey to the Western Isles of Scotland”
W 1773 roku wyruszyłem w podróż do Szkocji, aby poznać jej kulturę i ludzi. Podróż ta była dla mnie niezwykłym doświadczeniem. Odwiedziłem wiele miejsc, w tym wyspy Hebrydy Zachodnie, które w tamtych czasach były jeszcze niewiele znane światu. Podczas tej podróży spotkałem wielu ciekawych ludzi i poznałem ich tradycje i kulturę. Moje wrażenia z tej podróży opisałem w książce “A Journey to the Western Isles of Scotland”, którą opublikowałem w 1775 roku.
W “A Journey to the Western Isles of Scotland” podkreśliłem piękno krajobrazu Szkocji i odwagi jej mieszkańców. W książce tej opisałem również swoje refleksje na temat historii Szkocji i jej kultury. “A Journey to the Western Isles of Scotland” stała się popularną książką i przyczyniła się do wzrostu mojej sławy. Książka ta jest ważnym dziełem w historii literatury angielskiej i jest często cytowana do dziś.
“Lives of the English Poets”
W 1779 roku rozpocząłem pracę nad “Lives of the English Poets”, wielkim dziełem, które miało stać się moją ostatnią i najważniejszą książką. W “Lives of the English Poets” przedstawiłem biografie najważniejszych poetów angielskich, od czasów średniowiecza aż do XVIII wieku. W każdej z tych biografii nie tylko opisałem życie i twórczość poety, ale również podkreśliłem jego znaczenie dla kultury angielskiej. W “Lives of the English Poets” wyrażałem swoje poglądy na temat poezji i jej roli w społeczeństwie.
W “Lives of the English Poets” nie bałem się wyrażać krytycznych opinii na temat twórczości poetyckiej. Uważałem, że poezja powinna być oceniana z wymagającą krytyką i że nie wszystkie dzieła poetyckie zasługują na uznanie. “Lives of the English Poets” stała się ważnym dziełem w historii literatury angielskiej i jest często cytowana do dziś. Książka ta jest dowodem na moją wnikliwą znajomość literatury angielskiej i moją zdolność do krytycznej analizy dzieł poetyckich.
Dziedzictwo
Moje życie i twórczość miały ogromny wpływ na kulturę angielską. Jestem uznawany za jednego z najważniejszych pisarzy i intelektualistów XVIII wieku. Moje dzieła są czytane i analizowane do dziś, a moje myśli i poglądy nadal inspirują ludzi na całym świecie. Mój słownik stał się podstawowym narzędziem do nauki języka angielskiego i jest często cytowany w innych słownikach i publikacjach. Moje biografie i eseje pozostają ważnymi dziełami w historii literatury angielskiej i są często czytane przez studentów i badaczy.
Jestem również znany ze swojej osobowości i charakteru. Byłem inteligentnym, ostrym i niezależnym człowiekiem, który nie bał się wyrażać swoich poglądów. Moje życie i twórczość są dowodem na to, że inteligencja i talent mogą być połączone z silnym charakterem i niezależnością. Moje dziedzictwo jest żywe do dziś i będzie trwać przez wiele lat. Jestem dumny z tego, co osiągnąłem, i mam nadzieję, że moje dzieła będą nadal inspirować ludzi na całym świecie.
Wpływ na literaturę angielską
Moje dzieła miały ogromny wpływ na literaturę angielską. “A Dictionary of the English Language” zrewolucjonizowało sposób, w jaki postrzegamy język angielski. Mój słownik stał się podstawowym narzędziem do nauki języka angielskiego i jest często cytowany w innych słownikach i publikacjach. Wprowadziłem do słownika szereg innowacji, w tym cytaty z literatury, które ilustrowały znaczenie i użycie słów w kontekście. Moje biografie i eseje pozostają ważnymi dziełami w historii literatury angielskiej i są często czytane przez studentów i badaczy.
Moje pisma wpłynęły na styl i treść literatury angielskiej. Uważam, że moje dzieła przyczyniły się do rozwoju języka angielskiego i jego kultury. Moje biografie i eseje wprowadziły nową formę literacką, która łączyła w sobie analizę literacką z refleksją moralną i społeczną. Moje dzieła są dowodem na to, że literatura może być zarówno intelektualnie stymulująca, jak i emocjonalnie angażująca.
“The Life of Samuel Johnson” Jamesa Boswella
James Boswell, młody prawnik z Szkocji, poznał mnie w 1763 roku i od tego czasu staliśmy się bliskimi przyjaciółmi. Boswell był zaintrygowany moją osobowością i inteligencją. Podczas naszych spotkań prowadziliśmy długie rozmowy na różne tematy, a Boswell starannie zapisywał wszystko, co powiedziałem. Po mojej śmierci w 1784 roku, Boswell opublikował “The Life of Samuel Johnson”, w której przedstawił szczegółowy obraz mojego życia i twórczości.
“The Life of Samuel Johnson” stała się jednym z najważniejszych dzieł biograficznych w historii literatury angielskiej; Książka ta jest niezwykłym dokumentem epoki oświecenia i pokazuje życie i twórczość jednego z najważniejszych pisarzy i intelektualistów XVIII wieku. Boswell nie tylko opisał moje dzieła, ale również przedstawił mnie jako człowieka, ze wszystkimi jego wadami i zaletami. “The Life of Samuel Johnson” jest niezwykłym zapisem naszej przyjaźni i pokazuje mnie z perspektywy człowieka, który mnie dobrze znał.
Pamięć o Johnsonie
Po mojej śmierci w 1784 roku, moje dzieła zostały przetłumaczone na wiele języków i są czytane do dziś. Moje “A Dictionary of the English Language” stało się podstawowym narzędziem do nauki języka angielskiego i jest często cytowane w innych słownikach i publikacjach. Moje biografie i eseje pozostają ważnymi dziełami w historii literatury angielskiej i są często czytane przez studentów i badaczy. Jestem również znany ze swojej osobowości i charakteru. Byłem inteligentnym, ostrym i niezależnym człowiekiem, który nie bał się wyrażać swoich poglądów.
Moje życie i twórczość są dowodem na to, że inteligencja i talent mogą być połączone z silnym charakterem i niezależnością. Moje dziedzictwo jest żywe do dziś i będzie trwać przez wiele lat. Jestem dumny z tego, co osiągnąłem, i mam nadzieję, że moje dzieła będą nadal inspirować ludzi na całym świecie. W dzisiejszych czasach moje dzieła są często cytowane w rozmowach i publikacjach, a moje myśli i poglądy nadal inspirują ludzi na całym świecie.