Mokosz, słowiańska bogini ziemi
Mokosz, słowiańska bogini ziemi, to postać, która od zawsze fascynowała mnie swoją tajemniczością. Zawsze interesowałam się słowiańską mitologią, a Mokosz była dla mnie jedną z najbardziej intrygujących postaci. Wiele czytałam o niej, zgłębiając jej symbolikę i rolę w dawnych wierzeniach. Z czasem zaczęłam odczuwać silną więź z tą boginią, a jej energia zaczęła odgrywać ważną rolę w moim życiu.
Wprowadzenie
Mokosz, słowiańska bogini ziemi, to postać, która od zawsze fascynowała mnie swoją tajemniczością. Zawsze interesowałam się słowiańską mitologią, a Mokosz była dla mnie jedną z najbardziej intrygujących postaci. Wiele czytałam o niej, zgłębiając jej symbolikę i rolę w dawnych wierzeniach. Z czasem zaczęłam odczuwać silną więź z tą boginią, a jej energia zaczęła odgrywać ważną rolę w moim życiu.
Pamiętam, jak po raz pierwszy zetknęłam się z imieniem Mokosz. Byłam wtedy jeszcze dzieckiem, a moja babcia opowiadała mi o dawnych czasach, o słowiańskich bogach i boginiach. Wspominała o Mokoszy jako o matce ziemi, o opiekunce urodzaju i płodności. Wtedy jeszcze nie zdawałam sobie sprawy, jak głębokie znaczenie miała ta postać w słowiańskiej kulturze.
Z czasem, gdy zaczęłam samodzielnie zgłębiać temat słowiańskiej mitologii, odkryłam, że Mokosz to coś więcej niż tylko matka ziemia. To bogini o wielu twarzach, o bogatej symbolice i złożonym charakterze. Jest ona związana z ziemią, wodą, płodnością, tkactwem, a nawet z losem. Jest boginią, która łączy w sobie siłę i łagodność, moc i mądrość.
Im więcej czytałam o Mokoszy, tym bardziej fascynowała mnie jej złożoność. Zdałam sobie sprawę, że to nie tylko postać z mitów, ale też symbol głębokiego związku człowieka z naturą. Mokosz to bogini, która przypomina nam o cykliczności życia, o zależności od ziemi i o naszej roli w świecie.
W tej opowieści chcę podzielić się z Wami moimi przemyśleniami na temat Mokoszy. Chcę opowiedzieć o tym, jak jej energia wpłynęła na moje życie i co odkryłam, zgłębiając jej symbolikę; Chcę też zachęcić Was do samodzielnego odkrywania tej niezwykłej bogini i do refleksji nad jej znaczeniem w kontekście współczesnego świata.
Pochodzenie imienia i symbolika
Zawsze fascynowało mnie pochodzenie imion i symboli, które kryją się za postaciami z mitów. W przypadku Mokoszy, imię to samo w sobie skrywa wiele tajemnic. Początkowo, gdy zaczęłam zgłębiać temat, natknęłam się na różne wersje jego pochodzenia. Jedna z nich mówi o związku z pra słowiańskim korzeniem “mok-“, który odnosi się do wilgoci, do deszczu, do życia, które rodzi się z ziemi. Inna wersja łączy imię Mokosz z greckim słowem “mokos”, które oznacza “przędzenie”.
Obie te wersje mają swój urok i głęboki sens. Pierwsza podkreśla związek Mokoszy z ziemią, z urodzajem, z cyklem życia i śmierci. Druga odsłania inny aspekt tej bogini, jej rolę jako tkalni losu, jako tej, która tworzy nici życia.
Wiele lat spędziłam, analizując różne symbole związane z Mokoszą. Pamiętam, jak odkryłam, że pająk, który tka pajęczynę, często pojawia się w jej symbolice. To połączenie z tkactwem, z tworzeniem sieci życia, z umiejętnością łączenia różnych nici w spójną całość.
Innym ważnym symbolem Mokoszy jest wrzeciono. To narzędzie, które służyło do przędzenia, do tworzenia nici z wełny. W symbolice Mokoszy wrzeciono oznacza czas, który płynie, los, który się tka, a także życie, które jest nieustannie w ruchu.
Mak, symbol płodności i miłości cielesnej, również jest często kojarzony z Mokoszą. To kwiat, który kwitnie na polach, a jego nasiona symbolizują nowe życie, które rodzi się z ziemi.
Z czasem odkryłam, że symbole Mokoszy nie są tylko ozdobą, ale stanowią klucz do zrozumienia jej istoty. Są to symbole, które niosą w sobie głębokie znaczenie i które pomagają nam lepiej zrozumieć rolę tej bogini w dawnych wierzeniach.
Mokosz to bogini o wielu twarzach, a jej symbolika jest równie bogata i złożona. Im głębiej zgłębiam jej tajemnice, tym bardziej jestem przekonana, że jej energia jest nadal obecna w naszym świecie.
Mokosz w mitach i legendach
Zawsze fascynowały mnie historie i legendy, które przekazywane są z pokolenia na pokolenie. To w nich tkwi mądrość naszych przodków, ich spojrzenie na świat, ich wartości i obawy. W przypadku Mokoszy, jej obecność w mitach i legendach słowiańskich jest niezwykle silna.
Pamiętam, jak po raz pierwszy przeczytałam o Mokoszy w “Powieści minionych lat”. Tam przedstawiona jest jako bogini, która wraz z innymi bóstwami tworzy panteon słowiański. W tej opowieści Mokosz jest kojarzona z ziemią, z płodnością, ale także z losem, z tym, co jest nam przeznaczone.
W innych legendach Mokosz pojawia się jako opiekunka kobiet, szczególnie tych, które oczekują dziecka. Jest ona boginią, która chroni matki i dzieci, która pomaga im w trudnych chwilach.
Wspominam też o legendzie o Mokoszy, która mieszkała w topach, na skraju bagna, gdzie jesienią schodziło słońce. Ta opowieść symbolizuje związek Mokoszy z cyklem natury, z przemijaniem, z odrodzeniem.
Wiele razy wracałam do tych opowieści, próbując rozszyfrować ich ukryte znaczenie. Z czasem odkryłam, że mitologia słowiańska nie jest zbiorem suchych faktów, ale przede wszystkim obrazem świata, który był dla naszych przodków tak realny, jak dla nas współczesny świat.
W mitach o Mokoszy można dostrzec głębokie pragnienie człowieka, by znaleźć sens w otaczającym go świecie, by zrozumieć siły, które nim rządzą. To pragnienie odnajduje swoje odbicie w postaci bogini, która łączy w sobie siłę natury i łagodność matki, która chroni i opiekuje się swoimi dziećmi.
Mokosz to postać, która inspiruje i zachęca do refleksji nad naszym miejscem w świecie. To bogini, która przypomina nam o cykliczności życia, o zależności od natury i o naszej roli w wielkim, kosmicznym tańcu.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Mokosz w obrzędach i wierzeniach
Zawsze fascynowały mnie dawne obrzędy i wierzenia, które odzwierciedlały głębokie związki człowieka z naturą. W przypadku Mokoszy, jej obecność w obrzędach i wierzeniach słowiańskich była niezwykle silna.
Pamiętam, jak pierwszy raz usłyszałam o “Mokoszowisku”, święcie Matki Ziemi, które odbywa się w Grodzisku Rzeczyca. To wydarzenie, które przyciąga rekonstruktorów wczesnego średniowiecza, którzy odtwarzają życie dawnych Słowian. Wtedy zdałam sobie sprawę, że Mokosz to nie tylko postać z mitów, ale także żywa tradycja, która przetrwała do naszych czasów.
W dawnych wierzeniach Mokosz była czczona jako bogini płodności, urodzaju i opiekunka kobiet. Wiele obrzędów było poświęconych jej czci. Pamiętam, jak czytałam o obrzędach związanych z żniwami, kiedy to kobiety składały ofiary Mokoszy w postaci kłębka wełny lub kosza z owocami. To były gesty wdzięczności za urodzaj i prośby o dalsze błogosławieństwo.
Wspominam też o obrzędach związanych z tkactwem, które były ściśle związane z Mokoszą. Kobiety, które przędły wełnę i tkały tkaniny, często modliły się do niej o pomoc w swojej pracy. Wierzono, że Mokosz patronuje tkactwu i że to ona tka nici losu.
Z czasem odkryłam, że obrzędy i wierzenia związane z Mokoszą nie były tylko przejawem religijności, ale także sposobem na życie w zgodzie z naturą. To były praktyki, które pozwalały ludziom odnaleźć swoje miejsce w świecie, które łączyły ich z cyklem życia i śmierci.
Mokosz to bogini, która przypomina nam, że jesteśmy częścią natury, że jesteśmy zależni od niej i że musimy ją szanować. To ona uczy nas, jak żyć w harmonii z ziemią, z wodą, z roślinami i ze zwierzętami.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy
Zawsze fascynowało mnie odradzanie się dawnych tradycji, ich przetrwanie w zmiennym świecie. W przypadku Mokoszy, jej powrót do świadomości współczesnych ludzi jest niezwykle interesujący.
Pamiętam, jak kilka lat temu, podczas jednego z moich wyjazdów do Krakowa, natknęłam się na sklep z rękodziełem, gdzie zobaczyłam piękne, ręcznie robione ozdoby z symbolem Mokoszy. Wtedy zdałam sobie sprawę, że ta bogini nie jest tylko postacią z mitów, ale także inspiracją dla współczesnych artystów i rzemieślników.
Z czasem zaczęłam obserwować, jak rośnie zainteresowanie słowiańską mitologią, a Mokosz staje się coraz bardziej rozpoznawalna. Wiele osób, podobnie jak ja, odnajduje w niej inspirację, siłę i mądrość.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy ma wiele twarzy. Widzę je w wykonanych ręcznie talizmanach i amuletach, które noszą ludzie, szukając jej ochrony i błogosławieństwa. Widzę je w obrazach i rzeźbach, które tworzą współcześni artyści, oddając cześć tej bogini. Widzę je w piosenkach i wierszach, które poświęcają jej współcześni twórcy, wyrażając swoje emocje i przemyślenia.
Wspominam też o grupach rekonstrukcyjnych, które odtwarzają dawne obrzędy i wierzenia, w których Mokosz odgrywa ważną rolę. To ludzie, którzy szukają głębszego kontaktu z naturą, z naszą słowiańską przeszłością i z mocą, która tkwi w dawnych tradycjach.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą;
Moje osobiste doświadczenie
Zawsze fascynowały mnie dawne obrzędy i wierzenia, które odzwierciedlały głębokie związki człowieka z naturą. W przypadku Mokoszy, jej obecność w obrzędach i wierzeniach słowiańskich była niezwykle silna.
Pamiętam, jak pierwszy raz usłyszałam o “Mokoszowisku”, święcie Matki Ziemi, które odbywa się w Grodzisku Rzeczyca. To wydarzenie, które przyciąga rekonstruktorów wczesnego średniowiecza, którzy odtwarzają życie dawnych Słowian. Wtedy zdałam sobie sprawę, że Mokosz to nie tylko postać z mitów, ale także żywa tradycja, która przetrwała do naszych czasów.
W dawnych wierzeniach Mokosz była czczona jako bogini płodności, urodzaju i opiekunka kobiet. Wiele obrzędów było poświęconych jej czci. Pamiętam, jak czytałam o obrzędach związanych z żniwami, kiedy to kobiety składały ofiary Mokoszy w postaci kłębka wełny lub kosza z owocami. To były gesty wdzięczności za urodzaj i prośby o dalsze błogosławieństwo.
Wspominam też o obrzędach związanych z tkactwem, które były ściśle związane z Mokoszą. Kobiety, które przędły wełnę i tkały tkaniny, często modliły się do niej o pomoc w swojej pracy. Wierzono, że Mokosz patronuje tkactwu i że to ona tka nici losu.
Z czasem odkryłam, że obrzędy i wierzenia związane z Mokoszą nie były tylko przejawem religijności, ale także sposobem na życie w zgodzie z naturą. To były praktyki, które pozwalały ludziom odnaleźć swoje miejsce w świecie, które łączyły ich z cyklem życia i śmierci.
Mokosz to bogini, która przypomina nam, że jesteśmy częścią natury, że jesteśmy zależni od niej i że musimy ją szanować. To ona uczy nas, jak żyć w harmonii z ziemią, z wodą, z roślinami i ze zwierzętami.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Wpływ Mokoszy na współczesność
Zawsze fascynowało mnie, jak dawne wierzenia i symbole mogą wpływać na współczesny świat. W przypadku Mokoszy, jej wpływ na naszą rzeczywistość jest bardziej złożony, niż mogłoby się wydawać.
Pamiętam, jak po raz pierwszy zetknęłam się z pojęciem “Matki Ziemi”. To określenie, które odnosi się do naszej planety jako żywego organizmu, który wymaga naszej troski i ochrony. Wtedy zdałam sobie sprawę, że Mokosz, jako bogini ziemi, może stać się symbolem ekologicznej świadomości, symbolem troski o naszą planetę.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Wspominam też o ruchu ekologicznym, który coraz bardziej zyskuje na znaczeniu. To ludzie, którzy walczą o ochronę środowiska, o zrównoważony rozwój i o harmonijne współistnienie człowieka z naturą. W ich działaniach widzę odzwierciedlenie wartości, które reprezentowała Mokosz.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Podsumowanie
Zawsze fascynowała mnie słowiańska mitologia, a Mokosz była dla mnie jedną z najbardziej intrygujących postaci. Wiele czytałam o niej, zgłębiając jej symbolikę i rolę w dawnych wierzeniach. Z czasem zaczęłam odczuwać silną więź z tą boginią, a jej energia zaczęła odgrywać ważną rolę w moim życiu.
Mokosz, słowiańska bogini ziemi, to postać, która łączy w sobie siłę natury i łagodność matki. Jest ona związana z ziemią, wodą, płodnością, tkactwem, a nawet z losem. To bogini, która przypomina nam o cykliczności życia, o zależności od ziemi i o naszej roli w świecie.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Współczesne odrodzenie kultu Mokoszy pokazuje, że jej historia nie jest tylko przeszłością. To postać, która wciąż inspiruje i która może pomóc nam odnaleźć kontakt z naszą słowiańską tożsamością, z naszą głęboką więzią z ziemią i z naturą.
Tekst jest pięknie napisany i pełen emocji. Autorka wyraźnie czuje silny związek z Mokoszą i to widać w każdym zdaniu. Wciągająca historia, która pokazuje, jak głęboko słowiańska mitologia może wpłynąć na życie człowieka. Czekam na kontynuację!
Ciekawa interpretacja postaci Mokoszy. Autorka pokazuje ją nie tylko jako matkę ziemi, ale również jako boginię o wielu twarzach i złożonym charakterze. Dodatkowo, tekst zachęca do refleksji nad naszym związkiem z naturą i cyklicznością życia. Polecam!
Wciągająca historia, która pokazuje, jak silny może być związek człowieka z naturą i z bogami. Autorka w sposób bardzo osobisty opowiada o swojej relacji z Mokoszą. Chciałabym dowiedzieć się więcej o jej doświadczeniach z tą boginią, np. o jakichś rytuałach lub praktykach związanych z Mokoszą. Polecam wszystkim zainteresowanym słowiańską mitologią.
Pięknie napisany tekst, który pokazuje, że słowiańska mitologia jest żywa i aktualna. Autorka w sposób bardzo osobisty opowiada o swojej relacji z Mokoszą. Chciałbym dowiedzieć się więcej o jej doświadczeniach z tą boginią, np. o jakichś rytuałach lub praktykach związanych z Mokoszą. Polecam wszystkim zainteresowanym słowiańską mitologią.
Tekst jest bardzo ciekawy i zachęca do refleksji nad naszym związkiem z naturą i cyklicznością życia. Autorka w sposób bardzo osobisty opowiada o swojej relacji z Mokoszą. Chciałabym dowiedzieć się więcej o jej doświadczeniach z tą boginią, np. o jakichś rytuałach lub praktykach związanych z Mokoszą. Polecam wszystkim zainteresowanym słowiańską mitologią.
Tekst jest bardzo poetycki i pełen wrażliwości. Autorka w piękny sposób oddaje atmosferę słowiańskiej mitologii i pokazuje, jak głęboko może ona nas dotknąć. Jednak czasem tekst jest trochę za poetycki i trudno jest wyłapać jasny przekaz. Mimo to bardzo ciekawe i wartościowe czytadło.
Wspaniały początek! Autorka w sposób bardzo osobisty opowiada o swojej relacji z Mokoszą. Widać głębokie zrozumienie tej bogini i jej symboliki. Chciałabym dowiedzieć się więcej o jej doświadczeniach z Mokoszą, np. o jakichś rytuałach lub praktykach związanych z tą boginią.
Autorka w sposób bardzo osobisty opowiada o swojej relacji z Mokoszą. Chciałbym dowiedzieć się więcej o jej doświadczeniach z tą boginią, np. o jakichś rytuałach lub praktykach związanych z Mokoszą. Polecam wszystkim zainteresowanym słowiańską mitologią.