“Naszyjnik”⁚ Podróż w głąb ludzkich pragnień
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
Wprowadzenie⁚ Odkrywanie Prawdy
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
Kiedy Charles otrzymuje zaproszenie na bal u ministra, Mathilde jest zachwycona. Widzi to jako szansę na zaprezentowanie się w świetle i zostanie podziwianą przez wszystkich. Jednak jej radość szybko przechodzi w rozpacz, gdy zdaje sobie sprawę, że nie ma nic do ubrania na tak ważne wydarzenie. Charles kupuje jej nową suknię, ale Mathilde jest niezadowolona. Uważa, że jej suknia nie jest dostatecznie elegancka i nie pasuje do jej wyglądu.
Wtedy Mathilde ma pomysł. Prosi swoją przyjaciółkę, Madame Forestier, o pożyczenie biżuterii. Madame Forestier chętnie zgadza się i pożycza jej piękny naszyjnik z diamentów. Mathilde jest zachwycona i czuje się jak królowa. Na balu jest w centrum uwagi i wszyscy podziwiają jej urodę i elegancję.
Jednak szczęście Mathilde nie trwa długo. Po balu okazuje się, że zgubiła naszyjnik. Ona i jej mąż spędzają długie godziny na poszukiwaniu zaginionej biżuterii. W końcu muszą kupić nowy naszyjnik, aby zastąpić zaginiony i wrócić go Madame Forestier. Aby to zrobić, zaciągają ogromne długi i spędzają następne dziesięć lat na spłacaniu ich.
Po dziesięciu latach ciężkiej pracy i wyrzeczeń Mathilde spotyka Madame Forestier. W końcu odważą się powiedzieć jej prawdziwą historię o zagubieniu naszyjnika. Madame Forestier jest zdumiona. Wyjaśnia, że naszyjnik, który pożyczyła Mathilde, nie był z prawdziwych diamentów, ale z imitacji. Oznacza to, że Mathilde i jej mąż przez dziesięć lat cierpieli i pracowali na darmo.
To jest moment, w którym Mathilde zdaje sobie sprawę z głupoty swoich pragnień. Zdała sobie sprawę, że przez całe życie była niezadowolona ze swojego życia, bo chciała mieć to, czego nie miała. Zdała sobie sprawę, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia.
Podróż w Świat Marzeń
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak statek bez steru, dryfujący po morzu własnych marzeń. Jej życie jest jak szara plama na tkaninie jej wyobraźni, w której widzi tylko odbicie świata, którego pragnie. Ona marzy o balach, o luksusowych sukniach, o blaskach diamentów i zachwytach otoczenia. To marzenie jest jak światło w ciemności, które ciągnie ją do siebie, ale jednocześnie oddalając od rzeczywistości.
W tej podróży w świat marzeń Mathilde zapomina o rzeczywistym życiu. Zapomina o tym, że jej mąż jest skromnym urzędnikiem i że ich dom jest prosty. Zapomina o tym, że jej życie jest pełne trudów i wyzwań. Ona widzi tylko to, czego pragnie, i to, co chce mieć. W tej podróży w świat marzeń traci kontakt z rzeczywistością i zapomina o tym, co jest naprawdę ważne.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak ptak w złotej klatce. Ona widzi świat poza klatką, ale nie może do niego dotrzeć. Ona chce być wolna i niezależna, ale jest uwięziona w swoich marzeniach. W tej podróży w świat marzeń Mathilde zapomina o tym, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak człowiek, który goni za widmo. Ona chce mieć to, czego nie może mieć. Ona chce być kimś, kim nie jest. W tej podróży w świat marzeń Mathilde zapomina o tym, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia.
Niewidzialna Granica Między Rzeczywistością a Fantazją
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak człowiek chodzący po cienkiej linii pomiędzy rzeczywistością a fantazją. Ona żyje w świecie swoich marzeń, gdzie jest bogata i piękna, gdzie jest podziwiana i kochana. Jednak w rzeczywistości jest zwykłą kobietą o skromnym życiu. Ta niewidzialna granica pomiędzy rzeczywistością a fantazją jest dla niej jak ściana, której nie może przebić.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak aktorka grająca rolę w swoim własnym życiu. Ona chce być kimś innym, niż jest naprawdę. Ona chce mieć to, czego nie może mieć. W tej grze zapomina o tym, kto naprawdę jest i co jest naprawdę ważne. Ona jest jak osoba zakochana w swoim własnym odbiciu w lustrze, nie widząc prawdziwego obraz swojej istoty.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak osoba uwięziona w labiryncie własnych marzeń. Ona chce wyjść z tego labiryntu, ale nie wie, jak to zrobić. Ona jest jak osoba zagubiona w ciemnym lesie, która nie wie, gdzie jest i jak się stąd dostać. W tej podróży w świat marzeń Mathilde zapomina o tym, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak osoba uwięziona w pułapce własnych pragnień. Ona chce mieć to, czego nie może mieć. Ona chce być kimś, kim nie jest. W tej podróży w świat marzeń Mathilde zapomina o tym, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia.
“Naszyjnik” ‒ Symbol Podwójności
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
W “Naszyjniku” sam naszyjnik jest symbolem podwójności. Z jednej strony jest to piękna biżuteria, która przyciąga uwagę i wywołuje zachwyt. Z drugiej strony jest to fałszywy naszyjnik, który nie ma żadnej rzeczywistej wartości. Jest to symbol ludzkich pragnień, które często są oparte na złudzeniach i pozostają w sprzeczności z rzeczywistością.
Naszyjnik jest jak lustro, które odbija obraz Mathilde Loisel. Z jednej strony widzimy kobietę piękna i elegancką, która jest podziwiana przez wszystkich. Z drugiej strony widzimy kobietę niezadowoloną i niepewna siebie, która goni za złudzeniami i nie widzi prawdziwej wartości swojego życia. Naszyjnik jest jak maska, która zakrywa prawdziwą twarz Mathilde Loisel i pokazuje jej obraz w świetle jej własnych pragnień.
W “Naszyjniku” naszyjnik jest także symbolem społecznych konwenansów. Mathilde Loisel chce być akceptowana przez wyższe klasy społeczne i chce mieć taki sam styl życia jak oni. Ona wierzy, że posiadanie naszyjnika z diamentów pozwoli jej osiągnąć to marzenie. Jednak naszyjnik nie jest niczym więcej niż symbolem pustosławia i pozorów. On nie ma żadnej rzeczywistej wartości i nie daje jej tego, czego naprawdę pragnie.
W “Naszyjniku” naszyjnik jest symbolem podwójności, który odzwierciedla głębokie prawdy o ludzkiej naturze. On pokazuje nam, że ludzie często gonią za złudzeniami i zapominają o tym, co jest naprawdę ważne. On pokazuje nam, że społeczne konwenanse często są pustym i bezzasadnym wymogiem i że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia.
Cena Pragnienia
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel zapłaciła wysoką cenę za swoje pragnie. Ona zgubiła naszyjnik, który pożyczyła od swojej przyjaciółki, i musiała kupić nowy, aby go zastąpić. Aby to zrobić, ona i jej mąż zaciągnęli ogromne długi i spędzili następne dziesięć lat na spłacaniu ich. Przez ten czas musieli żyć w ubóstwie i wyrzekać się wszystkiego, co było dla nich ważne.
Cena, jaką zapłaciła Mathilde Loisel, była wysoka nie tylko w sensie materialnym. Ona straciła swoje zdrowie, młodość i piękno. Ona straciła swoją godność i szacunek do siebie. Ona straciła swoje szczęście i spokoj ducha. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak osoba, która goni za złudzeniami i nie widzi prawdziwej wartości swojego życia. Ona chce mieć to, czego nie może mieć, i zapomina o tym, co jest naprawdę ważne. Ona jest jak osoba, która wchodzi w ogień, aby złapać motyla, nie widząc, że spali się w tym ogniu.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak osoba, która zapomina o tym, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia. Ona zapłaciła wysoką cenę za swoje pragnie, ale na szczęście zrozumiała to w końcu i nauczyła się cenić to, co naprawdę jest ważne.
Nauka z “Naszyjnika”
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
Z “Naszyjnika” wyciągnęłam ważną lekcję o tym, jak ważne jest, aby być zadowolonym ze swojego życia i nie gonić za złudzeniami. Mathilde Loisel była niezadowolona ze swojego życia i chciała mieć to, czego nie miała. Ona goniła za bogactwem i rozrywkami, nie widząc prawdziwej wartości swojego życia. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę. Ona straciła swoje zdrowie, młodość i piękno. Ona straciła swoją godność i szacunek do siebie. Ona straciła swoje szczęście i spokoj ducha.
Nauczyłam się także z “Naszyjnika”, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia. Mathilde Loisel zapomniała o tym, co jest naprawdę ważne w życiu. Ona goniła za złudzeniami i nie widziała prawdziwej wartości swojego życia. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę.
Z “Naszyjnika” wyciągnęłam ważną lekcję o tym, jak ważne jest, aby być skromnym i nie gonić za pozorem. Mathilde Loisel chciała być kimś, kim nie była. Ona chciała mieć to, czego nie miała. Ona goniła za bogactwem i rozrywkami, nie widząc prawdziwej wartości swojego życia. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę.
Refleksja nad Ludzką Naturą
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
Po przeczytaniu “Naszyjnika” zastanawiałam się nad ludzką naturą i tym, jak łatwo jest nam dać się zwieść pozorem i gonić za złudzeniami. Mathilde Loisel jest przykładem tego, jak łatwo jest nam zapomnieć o tym, co jest naprawdę ważne w życiu, gdy jesteśmy uwięzieni w swoich pragnie. Ona goniła za bogactwem i rozrywkami, nie widząc prawdziwej wartości swojego życia. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę.
Zastanawiałam się również nad tym, jak łatwo jest nam dać się zwieść społecznym konwenansom. Mathilde Loisel chciała być akceptowana przez wyższe klasy społeczne i chciała mieć taki sam styl życia jak oni. Ona wierzyła, że posiadanie naszyjnika z diamentów pozwoli jej osiągnąć to marzenie. Jednak naszyjnik nie jest niczym więcej niż symbolem pustosławia i pozorów. On nie ma żadnej rzeczywistej wartości i nie daje jej tego, czego naprawdę pragnie.
Zastanawiając się nad historią Mathilde Loisel, zrozumiałam, że ludzka natura jest pełna sprzeczności. Z jednej strony jesteśmy zdolni do wielkich czynów miłości i oddania. Z drugiej strony jesteśmy zdolni do wielkiej chciwości i pożądania. Jesteśmy zdolni do wielkiej radości i smutku. Jesteśmy zdolni do wielkiej mądrości i głupoty. To jest to, co czyni nas ludźmi.
Odkrywanie Prawdziwych Wartości
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel przeżywa długą i bolesną podróż w głąb siebie, aby odkryć prawdziwe wartości w życiu. Ona goni za złudzeniami i zapomina o tym, co jest naprawdę ważne. Ona chce mieć to, czego nie może mieć, i zapomina o tym, co jest naprawdę ważne. Ona jest jak osoba, która goni za widmo i nie widzi prawdziwego obraz swojej istoty.
W końcu, po wielu latach cierpienia i wyrzeczeń, Mathilde Loisel zdaje sobie sprawę, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia. Ona zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę. Ona straciła swoje zdrowie, młodość i piękno. Ona straciła swoją godność i szacunek do siebie. Ona straciła swoje szczęście i spokoj ducha.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak osoba, która odkrywa prawdziwą wartość życia po przeżyciu wielkiego cierpienia. Ona zrozumiała, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia. Ona zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę.
W “Naszyjniku” Mathilde Loisel jest jak osoba, która odkrywa prawdziwą wartość życia po przeżyciu wielkiego cierpienia. Ona zrozumiała, że prawdziwe szczęście nie polega na posiadaniu bogactwa i luksu, ale na współżyciu z bliskimi i byciu zadowolonym ze swojego życia. Ona zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę.
Wnioski⁚ Cień Pragnienia
W “Naszyjniku” Guy de Maupassant, poznałam fascynującą historię Mathilde Loisel, kobiety o niezwykłym uroku, uwięzionej w pułapce własnych pragnień i społecznych konwenansów. Powieść stała się dla mnie przewodnikiem po labiryncie ludzkich ambicji i złudzeń, gdzie pozory często zakrywają prawdziwe wartości. “Naszyjnik” jest jak lustro, odbijające nasze głębokie potrzeby i pokazujące cenę, jaką czasem trzeba zapłacić za spełnienie marzeń.
“Naszyjnik” jest opowieścią o kobiecie, która pragnie życia pełnego luksu i rozpusty. Mathilde Loisel, mimo że jest piękna i inteligentna, nie jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż, Charles, jest skromnym urzędnikiem, a ich dom jest skromny i prosty. Mathilde marzy o bogactwie i rozrywkach, które widzi w świecie wyższych klas społecznych.
Po przeczytaniu “Naszyjnika” zostałam z głębokim wrażeniem, jak łatwo jest nam dać się zwieść pozorem i gonić za złudzeniami. Mathilde Loisel jest przykładem tego, jak łatwo jest nam zapomnieć o tym, co jest naprawdę ważne w życiu, gdy jesteśmy uwięzieni w swoich pragnie. Ona goniła za bogactwem i rozrywkami, nie widząc prawdziwej wartości swojego życia. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę. Ona straciła swoje zdrowie, młodość i piękno. Ona straciła swoją godność i szacunek do siebie. Ona straciła swoje szczęście i spokoj ducha.
Z “Naszyjnika” wyciągnęłam ważną lekcję o tym, jak ważne jest, aby być zadowolonym ze swojego życia i nie gonić za złudzeniami. Mathilde Loisel była niezadowolona ze swojego życia i chciała mieć to, czego nie miała. Ona goniła za bogactwem i rozrywkami, nie widząc prawdziwej wartości swojego życia. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę. Ona straciła swoje zdrowie, młodość i piękno. Ona straciła swoją godność i szacunek do siebie. Ona straciła swoje szczęście i spokoj ducha.
Z “Naszyjnika” wyciągnęłam ważną lekcję o tym, jak ważne jest, aby być skromnym i nie gonić za pozorem. Mathilde Loisel chciała być kimś, kim nie była. Ona chciała mieć to, czego nie miała. Ona goniła za bogactwem i rozrywkami, nie widząc prawdziwej wartości swojego życia. W końcu zrozumiała, że jej pragnie były bezzasadne i że zapłaciła za nie wysoką cenę.