Biografia C.S. Lewisa, brytyjskiego pisarza

Wczesne lata i edukacja

Urodzony w 1898 roku w Belfaście, w Irlandii, jako Clive Staples Lewis, od najmłodszych lat byłem otoczony książkami.​ Moja matka, Florence, była absolwentką Royal University of Ireland, a mój ojciec, Albert, był prawnikiem.​ W domu czytanie i edukacja były niezwykle ważne.​ Już w wieku trzech lat nauczyłem się czytać, a w wieku pięciu lat zacząłem pisać własne historie o fantastycznej krainie zamieszkałej przez ubranych zwierząt, zainspirowany książkami Beatrix Potter.​

Rodzina i dzieciństwo

Moje wczesne lata spędziłem w Belfaście, w Irlandii.​ Byłem drugim dzieckiem w rodzinie, a moim starszym bratem był Warren, którego nazywaliśmy Warnie.​ Mimo że w naszym domu religia odgrywała ważną rolę, ja w młodości byłem ateistą, fascynował mnie okultyzm.​ Moja matka była kobietą niezwykle inteligentną, kochającą książki i naukę. Pamiętam ją jako osobę ciepłą i troskliwą, która wpoiła mi miłość do literatury. Natomiast mój ojciec był bardziej praktyczny, skupiał się na swojej pracy prawnika. Nie był tak blisko z nami, jak moja matka, ale zawsze był obecny w naszym życiu.​ Mimo że nasze dzieciństwo nie było łatwe, byliśmy szczęśliwi.​ Rodzice stworzyli nam ciepły i pełen miłości dom, w którym mogliśmy rozwijać swoje pasje i zainteresowania.​ Pamiętam, jak spędzałem długie godziny w bibliotece, czytając książki o mitach, legendach i fantastycznych stworzeniach. To właśnie wtedy zaczęła kiełkować we mnie fascynacja światem wyobraźni, która później zaowocowała moimi książkami dla dzieci.​

Edukacja w szkołach z internatem

Po wczesnej edukacji w domu, wraz z bratem, trafiliśmy do angielskich szkół z internatem.​ Pierwszą z nich była Wynyard School w Watford, gdzie panował brutalny i autorytarny dyrektor, który z czasem zaczął popadać w obłęd.​ To był trudny okres w moim życiu.​ Byłem zmuszony znosić surowe warunki i okrutne traktowanie.​ Jednakże, w Campbell College w Belfaście, trafiłem na wspaniałych nauczycieli, którzy pomogli mi odnaleźć radość w nauce.​ Następnie, w Cherbourg House i Malvern College, poznałem innych utalentowanych uczniów, z którymi tworzyłem silne więzi.​ Niestety, w Malvern College nie czułem się dobrze, nie pasowałem do panującego tam środowiska. Po roku opuściłem tę szkołę, aby przygotować się do egzaminów wstępnych na Uniwersytet Oksfordzki. Mój prywatny nauczyciel, William Kirkpatrick, pomógł mi zdobyć stypendium na University College, gdzie w 1916 roku rozpocząłem studia klasyczne.​

Studia na Uniwersytecie Oksfordzkim

Po służbie w armii brytyjskiej podczas I wojny światowej, wreszcie rozpocząłem studia na Uniwersytecie Oksfordzkim.​ To był dla mnie niezwykły czas, pełen nowych doświadczeń i intelektualnych wyzwań.​ Z wielkim zapałem zgłębiałem wiedzę o języku i literaturze angielskiej, klasycznych tekstach greckich i łacińskich, a także historii i filozofii.​ Moje zdolności i zaangażowanie w naukę zostały docenione, zdobyłem najwyższe oceny z wszystkich przedmiotów.​ Po zakończeniu studiów, zostałem członkiem i wykładowcą Magdalen College w Oksfordzie, gdzie pracowałem przez prawie trzydzieści lat. W tym czasie, poświęciłem się nie tylko nauczaniu, ale także pisaniu. Odkryłem w sobie pasję do tworzenia opowieści, które miały odzwierciedlać moje przemyślenia na temat wiary, moralności i ludzkiej natury.​ To właśnie w Oksfordzie, pośród grona innych utalentowanych pisarzy, zrodziła się idea “Opowieści z Narnii”, które miały stać się moim największym dziełem.​

Pierwsze publikacje i przełom w karierze

W młodości marzyłem o zostaniu poetą, ale moje pierwsze publikacje, zbiór wierszy “Spirits in Bondage” (1919) i długi poemat “Dymer” (1926), wydane pod pseudonimem Clive Hamilton, nie odniosły sukcesu.​ Z czasem zrozumiałem, że moja prawdziwa pasja leży w pisaniu prozy.​ W 1933 roku opublikowałem “The Pilgrims Regress⁚ An Allegorical Apology for Christianity, Reason, and Romanticism”, książkę, w której opisałem swoją duchową podróż, od ateizmu do wiary chrześcijańskiej.​ To właśnie ta książka stała się początkiem mojej kariery pisarskiej.​ W kolejnych latach, kontynuowałem pisanie, publikowałem artykuły i recenzje książek, a także zacząłem tworzyć powieści.​ Moja pierwsza powieść, “Out of the Silent Planet” (1938), odniosła ogromny sukces i stała się początkiem mojej popularności.​ W tej książce, jak i w wielu innych, wplatałem chrześcijańskie symbole i tematy.​ “Out of the Silent Planet” była pierwszą częścią trylogii science-fiction, którą kontynuowałem w “Perelandra” (1943) i “That Hideous Strength” (1945).​ Te książki przyniosły mi uznanie w świecie literatury i otworzyły drogę do napisania “Opowieści z Narnii”.​

Od ateizmu do wiary chrześcijańskiej

W młodości byłem ateistą, fascynował mnie okultyzm.​ Dopiero w wieku około 20 lat zacząłem zastanawiać się nad sensem życia i istnieniem Boga.​ W 1930 roku przyszedłem do wniosku٫ że Bóg istnieje٫ ale nadal nie byłem przekonany do chrześcijaństwa.​ Dopiero w 1931 roku٫ pod wpływem mojego przyjaciela٫ J.​R.​R.​ Tolkiena٫ który był gorliwym katolikiem٫ zdecydowałem się przyjąć wiarę chrześcijańską.​ To był dla mnie przełomowy moment w życiu.​ Odkryłem w sobie nową nadzieję i poczucie celu.​ Moja wiara stała się źródłem inspiracji i podstawą moich późniejszych dzieł literackich.​ W “The Pilgrims Regress” opisałem swoją duchową podróż i poszukiwanie prawdziwej wiary.​ W “Opowieściach z Narnii” odzwierciedliłem moje przekonania o dobrze i źle٫ o miłości i odkupieniu.​ Moja wiara stała się kluczem do rozpoznania prawdziwego znaczenia życia i odnalezienia w nim pokoj i radość.

Wpływ J.​R.​R. Tolkiena

Moja przyjaźń z Tolkienem miała ogromny wpływ na moje życie i twórczość.​ Poznaliśmy się w latach 30. XX wieku, w Oksfordzie.​ Tolkien był już wtedy znanym filologiem i autorem “Hobbita”, a ja byłem wówczas w początkowej fazie swojej kariery pisarskiej.​ Nasze spotkania w pubie “The Eagle and Child”, gdzie spotykali się członkowie grupy literackiej “Inklings”, były pełne dyskusji o literaturze, wiarze i fantazji.​ Tolkien był gorliwym katolikiem i jego wiara miała ogromny wpływ na moją własną duchową podróż.​ To właśnie pod jego wpływem zdecydowałem się przyjąć chrześcijaństwo.​ Tolkien był także niesamowitym storytellerem, a jego opowieści o Śródziemia zainspirowały mnie do stworzenia własnego fantastycznego świata “Opowieści z Narnii”.​ Choć nasze światy różniły się od siebie, łączyło nas wspólne zainteresowanie mitami, legendami i fantazją, a także głębokie przekonanie o ważności wiary w życiu człowieka.​

Początki kariery pisarskiej

Moja prawdziwa kariera pisarska rozpoczęła się w latach 30.​ XX wieku, po opublikowaniu “The Pilgrims Regress”.​ Ta książka, która była alegorią mojej duchowej podróży, przyciągnęła uwagę czytelników i krytyków.​ W kolejnych latach kontynuowałem pisanie, tworząc zarówno powieści, jak i eseje na tematy religijne.​ W 1938 roku opublikowałem “Out of the Silent Planet”, pierwszą część trylogii science-fiction, która przyniosła mi pierwsze prawdziwe sukcesy.​ W tej książce, jak i w innych moich dziełach, wplatałem chrześcijańskie symbole i tematy, odzwierciedlając moje głębokie przekonania o istnieniu Boga i jego roli w życiu człowieka. W tym czasie byłem także aktywnym członkiem grupy literackiej “Inklings”, w której spotykałem się z innymi pisarzami, takimi jak J.​R.​R.​ Tolkien.​ Wspólne dyskusje i wymiana poglądów miały ogromny wpływ na moją twórczość i pozwoliły mi na rozwoju moich umiejętności pisarskich.​

“Opowieści z Narnii” ― kulminacja twórczości

W 1950 roku opublikowałem “Lwa, czarownicę i magiczną szafę”, pierwszą część “Opowieści z Narnii”. To właśnie ta seria książek stała się moim największym dziełem i przyniosła mi światową sławę.​ “Opowieści z Narnii” to fantastyczne opowieści dla dzieci, w których wplatałem głębokie prawdy o chrześcijaństwie i życiu duchowym.​ W Narnii stworzyłem magiczny świat pełen mówiących zwierząt, elfów, faunów i innych fantastycznych stworzeń.​ To w tym świecie czteroro rodzeństwa ― Piotr, Edmund, Susan i Lucy ― odkrywa prawdziwe znaczenie wiary, odwagi i miłości.​ “Opowieści z Narnii” zostały przetłumaczone na ponad 40 języków i sprzedane w ponad 100 milionach egzemplarzy.​ Stały się klasyką literatury dla dzieci i nadal czytane są przez pokolenia czytelników na całym świecie.​ To dla mnie największe uznanie i nagroda za moją twórczość.​

Rozwój kariery naukowej

Równolegle do mojej kariery pisarskiej, rozwijałem się również jako naukowiec. W 1925 roku zostałem członkiem i wykładowcą Magdalen College w Oksfordzie, gdzie pracowałem przez prawie trzydzieści lat. W tym czasie poświęciłem się nie tylko nauczaniu, ale także badaniu literatury angielskiej.​ W 1936 roku opublikowałem “The Allegory of Love⁚ A Study in Medieval Tradition”, książkę, która przyniosła mi uznanie w świecie naukowym.​ W kolejnych latach opublikowałem jeszcze wiele książek na tematy literackie, w tym “A Preface to Paradise Lost” (1942), “The Personal Heresy⁚ A Controversy” (1939), “English Literature in the Sixteenth Century, Excluding Drama” (1954) i “Studies in Words” (1960). Moje badania literackie pozwoliły mi na głębsze zrozumienie historii i kultury angielskiej, a także na rozwinięcie moich umiejętności analizy i interpretacji tekstów.​

Publikacje o tematyce religijnej

Moja wiara w Boga miała ogromny wpływ na moją twórczość. Po przyjęciu chrześcijaństwa, zacząłem pisanie książek o tematyce religijnej, w których próbuję wyjaśnić i bronić chrześcijańskich przekonania.​ W 1940 roku opublikowałem “The Problem of Pain”, książkę, w której zastanawiam się nad problemem cierpienia w świecie.​ W 1942 roku opublikowałem “The Screwtape Letters”, szereg listów od starszego demona do jego młodszego ucznia, w których wyjawia sztuczki i podstępy demonów w walce o dusze ludzkie.​ W 1952 roku opublikowałem “Mere Christianity”, zbiór wykładów radiowych, w których w prosty i zrozumiały sposób prezentuję podstawowe prawdy chrześcijaństwa.​ W 1960 roku opublikowałem “The Four Loves”, książkę, w której analizuję cztery rodzaje miłości⁚ miłość do rodziny, miłość przyjacielską, miłość erotyczną i miłość do Boga.​ Moje publikacje o tematyce religijnej spotkały się z dużym zainteresowaniem czytelników i krytyków, a ja sam stałem się jedną z najbardziej wybitnych głosów chrześcijańskiej literatury XX wieku.​

Ostatnie lata życia

W ostatnich latach życia kontynuowałem pisanie i nauczanie.​ W 1954 roku przeniósłem się do Cambridge, gdzie zostałem profesorem średniowiecznej i renesansowej literatury angielskiej w Magdalene College.​ W tym czasie opublikowałem jeszcze kilka książek, w tym “The Discarded Image⁚ An Introduction to Medieval and Renaissance Literature” (1964).​ W 1956 roku poślubiłem Joy Davidman, pisarkę i poetkę, która stała się moją najbliższą przyjaciółką i partnerką w życiu.​ Niestety, Joy chorowała na raka i zmarła w 1960 roku.​ Jej śmierć była dla mnie ogromnym uderzeniem, ale jej wspomnienie pozostało ze mną do końca życia. W ostatnich latach życia byłem już sławnym pisarzem i naukowcem, ale nigdy nie zapomniałem o mojej pasji do pisania i nauczania.​ Zawsze chciałem dzielić się moją wiedzą i myślami z innymi ludźmi, a moja twórczość miała im pomagać w odnalezieniu sensu życia i wiary.​

Dziedzictwo C.​S.​ Lewisa

Zmarłem w 1963 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo literackie i intelektualne.​ Moje książki, w tym “Opowieści z Narnii”, są czytane przez pokolenia czytelników na całym świecie.​ W moich dziełach odnajdują inspirację, pocieszenie i odpowiedzi na trudne pytania o sens życia i wiarę.​ Moje publikacje o tematyce religijnej pomogły wielu ludziom w odnalezieniu drogi do chrześcijaństwa i wzmocnieniu ich wiary. Dzisiaj jestem uznawany za jednego z najważniejszych pisarzy chrześcijańskich XX wieku.​ Moje książki są przetłumaczone na ponad 40 języków i sprzedane w setkach milionów egzemplarzy.​ Moje dzieła są adaptowane do filmów, spektakli teatralnych i gier komputerowych.​ Jestem wdzięczny za wszystkie te uznania i nagrody, ale największą satysfakcją jest dla mnie wiedza, że moja twórczość pomogła w odnalezieniu sensu życia i wiary wielu ludziom na całym świecie.​